شکستگی‌های سالتر-هریس و نحوه درمان آن

شکستگی‌های سالتر-هریس نوعی آسیب به صفحات رشد استخوان‌ها هستند که در کودکان و نوجوانانی رخ می‌دهند که اسکلت آن‌ها هنوز به طور کامل رشد نکرده است. صفحات رشد یا اپی‌فیز، نواحی غضروفی در انتهای استخوان‌ها هستند که رشد طولی استخوان را کنترل می‌کنند. آسیب به این صفحات می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند توقف رشد، تغییر شکل استخوان یا کوتاهی عضو شود.

شکستگی‌های سالتر-هریس بر اساس سیستم طبقه‌بندی خاصی که توسط دکتر رابرت سالتر و دکتر ویلیام هریس ارائه شده، به پنج نوع تقسیم می‌شوند. هر نوع بر اساس محل و شدت آسیب به صفحه رشد و بافت‌های اطراف آن تعریف می‌شود.

نوع I و II معمولاً خفیف‌تر هستند، در حالی که نوع III تا V شدیدتر بوده و نیاز به مدیریت پیچیده‌تری دارند.

علت شکستگی‌های سالتر-هریس

علت اصلی شکستگی‌های سالتر-هریس معمولاً وارد شدن نیروهای مکانیکی ناگهانی به استخوان‌های در حال رشد است. این نیروها می‌توانند ناشی از تصادفات، سقوط از ارتفاع، ضربات مستقیم در ورزش‌های پرخطر مانند فوتبال و بسکتبال یا حتی اعمال فشار زیاد در فعالیت‌های روزمره باشند.

ساختار غضروفی صفحات رشد نسبت به استخوان بالغ ضعیف‌تر است، بنابراین احتمال آسیب در این نواحی بیشتر است. علاوه بر ضربات خارجی، عوامل دیگری نیز می‌توانند احتمال این شکستگی‌ها را افزایش دهند، مانند اختلالات استخوانی، سوءتغذیه، و برخی بیماری‌های ژنتیکی که بر قدرت و انعطاف‌پذیری استخوان‌ها و غضروف‌ها تأثیر می‌گذارند. توجه به این عوامل می‌تواند در پیشگیری از آسیب‌دیدگی مؤثر باشد.

آشنایی با انواع شکستگی های باز و بسته و نحوه درمان آن ها

نحوه تشخیص شکستگی‌های سالتر-هریس

تشخیص شکستگی‌های سالتر-هریس نیازمند ترکیبی از معاینه دقیق فیزیکی و تصویربرداری پزشکی است. در ابتدا پزشک با بررسی سابقه آسیب و انجام معاینات، علائمی مانند درد شدید، تورم، کبودی و محدودیت حرکت را ارزیابی می‌کند. تصویربرداری با اشعه ایکس (X-ray) یکی از روش‌های اصلی برای تشخیص است که معمولاً شکستگی و موقعیت آن را به خوبی نشان می‌دهد.

در موارد پیچیده‌تر یا زمانی که آسیب‌های عمیق‌تر مشکوک باشند، ممکن است از MRI یا CT scan برای مشاهده دقیق‌تر صفحه رشد و بافت‌های اطراف استفاده شود. این ابزارها به پزشکان کمک می‌کنند تا شدت و نوع شکستگی را به درستی تشخیص داده و بهترین روش درمانی را انتخاب کنند.

درمان شکستگی‌های سالتر-هریس

درمان این نوع شکستگی‌ها بسته به شدت آسیب و نوع شکستگی متفاوت است. در موارد خفیف (مانند نوع I و II)، معمولاً درمان‌های محافظه‌کارانه مانند جااندازی بسته و بی‌حرکت کردن ناحیه با گچ یا آتل انجام می‌شود. هدف از این روش، بازگرداندن هم‌ترازی طبیعی استخوان و جلوگیری از آسیب بیشتر به صفحه رشد است. اما در موارد شدیدتر (نوع III تا V)، جراحی ممکن است ضروری باشد.

در این شرایط، از پیچ‌ها، پین‌ها یا پلاک‌های مخصوص برای تثبیت ناحیه آسیب‌دیده استفاده می‌شود. علاوه بر درمان اولیه، فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی نیز برای بازگرداندن قدرت، انعطاف‌پذیری و حرکت طبیعی عضو آسیب‌دیده ضروری هستند.

نحوه برخورد بالینی با شکستگی‌های سالتر-هریس

برخورد بالینی با شکستگی‌های سالتر-هریس نیازمند مدیریت چندجانبه و دقیق است. ابتدا باید ناحیه آسیب‌دیده با آتل یا گچ بی‌حرکت شود و درد بیمار با داروهای مسکن کنترل گردد. پس از تثبیت وضعیت بیمار، تصویربرداری‌های لازم انجام شده و بر اساس نتایج آن، نوع شکستگی و برنامه درمانی تعیین می‌شود.

برای جلوگیری از عوارض طولانی‌مدت، پزشک باید به رشد طبیعی استخوان در دوره‌های پیگیری توجه ویژه‌ای داشته باشد. همکاری تیمی بین ارتوپد، رادیولوژیست و فیزیوتراپیست ضروری است تا بهترین نتیجه ممکن برای بیمار حاصل شود.

در موارد خاص، ممکن است نیاز به مشاوره با جراح متخصص یا پزشک کودکان باشد، به‌ویژه اگر بیمار دچار مشکلات زمینه‌ای مانند بیماری‌های متابولیک یا ژنتیکی باشد.

پیشگیری از شکستگی سالتر-هریس

پیشگیری از شکستگی‌های سالتر-هریس، به ویژه در کودکان و نوجوانان، اهمیت زیادی دارد؛ زیرا این نوع آسیب‌ها می‌توانند منجر به مشکلات جدی در رشد و عملکرد استخوان شوند. یکی از مهم‌ترین روش‌های پیشگیری، آموزش صحیح در مورد فعالیت‌های ورزشی و تکنیک‌های مناسب انجام آن‌ها است.

والدین و مربیان باید اطمینان حاصل کنند که کودکان در هنگام ورزش از تجهیزات ایمنی مانند زانوبند، آرنج‌بند و کلاه ایمنی استفاده می‌کنند. تقویت عضلات اطراف مفاصل از طریق تمرینات مناسب نیز می‌تواند فشار روی صفحات رشد را کاهش داده و خطر آسیب را کمتر کند.

علاوه بر این، رعایت تغذیه مناسب برای رشد سالم استخوان‌ها اهمیت دارد. مصرف کافی کلسیم، ویتامین D و پروتئین از طریق رژیم غذایی یا مکمل‌ها می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از آسیب‌پذیری آن‌ها کمک کند. بررسی و درمان بیماری‌های زمینه‌ای مانند اختلالات هورمونی یا بیماری‌های ژنتیکی نیز یکی دیگر از جنبه‌های مهم پیشگیری است.

محیط بازی کودکان نیز باید ایمن و بدون خطر باشد. سطوح بازی نرم و مناسب و جلوگیری از فعالیت‌هایی که احتمال سقوط را افزایش می‌دهند، نقش مهمی در کاهش ریسک شکستگی دارد.

همچنین، والدین باید به علائم خستگی در کودکان توجه کنند، زیرا خستگی بیش از حد می‌تواند توانایی بدن برای جذب ضربات را کاهش دهد و خطر آسیب را افزایش دهد. نهایتاً، آموزش نحوه صحیح زمین خوردن و عکس‌العمل‌های سریع در شرایط خطرناک می‌تواند به کاهش آسیب کمک کند. پیشگیری از شکستگی‌های سالتر-هریس نیازمند ترکیبی از آموزش، تغذیه مناسب و استفاده از ابزارهای ایمنی است تا سلامت استخوان‌های در حال رشد تضمین شود.

پزشک متخصص درمان شکستگی سالتر-هریس در تبریز و ترکیه

دکتر جعفر سلیمانپور، متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو در تبریز و ترکیه، با سال‌ها تجربه در تشخیص و درمان شکستگی‌های پیچیده، به ویژه شکستگی‌های سالتر-هریس، شناخته می‌شود. شکستگی سالتر-هریس، به دلیل درگیری صفحات رشد استخوانی، از حساس‌ترین نوع آسیب‌ها در کودکان و نوجوانان به شمار می‌رود و درمان صحیح و به موقع آن برای جلوگیری از اختلال در رشد استخوان‌ها بسیار حیاتی است.

دکتر سلیمانپور با بهره‌گیری از تجهیزات پیشرفته پزشکی و تکنیک‌های به‌روز، درمانی دقیق و موثر را برای بیماران خود فراهم می‌کند.

اگر در تبریز یا ترکیه به دنبال پزشکی با تجربه و تخصص در زمینه درمان شکستگی‌های کودکان، به‌ویژه شکستگی سالتر-هریس هستید، دکتر جعفر سلیمانپور یکی از بهترین گزینه‌هاست. شما می‌توانید با مراجعه به مطب ایشان و دریافت مشاوره، بهترین روش درمانی را برای کودک خود انتخاب کنید.